Dit jaar stem ik voor twee. De lijst is lang en breed. Het lijkt net of de letters van het stembiljet steeds kleiner worden en het is donker in het stemhokje. Even in het licht kijken of het klopt.
O nee, de rode stip staat bij de partij van overbuurman in Zeeland.
‘Ik heb verkeerd gestemd!’ roep ik onthutst. ‘Wat nu?’
‘Daar zijn we heel blij mee!’ roepen de stembureau medewerkers in koor. ‘U bent de eerste vandaag.’
Het stembiljet komt bovenop de nu nog lege stapel ‘verkeerd gestemd’.
Je mag één keer verkeerd stemmen. Aangezien ik voor twee stem, kan ik me twee keer vergissen.
Ik krijg een nieuw biljet en een vergrootglas.
Een keer is genoeg!