Bij het huis in Zeeland staat een picknick in de tuin. Die hoorde bij de aankoop.
Het blad is verrot en de zittingen zijn ook rot.
Ik keek ernaar en dacht wat doen we hier mee?
‘Die kan wel weg,’ zei een mannenstem achter mij.
‘Echt niet!’ was mijn antwoord.
De picknickbank werd verplaatst en kreeg een plek onder de tamme kastanje. De tuin voelde in één keer anders. Maar ik was nog niet tevreden. Het was nog niet af.
Ik pakte de rol sedum die ik van de buurman had gekregen. En ja hoor: die paste precies! Een natuurlijk groen tafelkleed.
‘Zo,’ zei ik enthousiast. ‘Dat is ook weer klaar.’
Zelfs de botanisch tulpenbol is in z’n nopjes. Het bolletje danst een pas-de-deux.
Het plan is het blad en de zittingen van de picknickbank te vervangen, zodat de tafel en de boom in elkaar overgaan. Een zonnig plekje in de winter en zomers zit je er in schaduw. Maar wie weet blijft het zoals het nu is.