In mijn boekenkast huizen te veel boeken. Ik ken ze bijna allemaal. De meesten waren inspiratie voor een van de 100 nummers van BoekieBoekie. Het is tijd voor een ander concept. Dat betekent ontzamelen en opnieuw beginnen. Dit zijn twee pagina’s uit een klein boekje dat ik op 09 11 04 van Wendy Panders kreeg. Dit boekje was het begin van onze samenwerking. Het lukt me niet om dit boekje toe te voegen aan de serie ontzamelde werken. Ben ik nu de rode vogel in de kooi of de zwarte kraai met de glimmende kralenketting in de snavel?

Mijn moeder houdt van tuinieren, maar na vijf heupoperaties kan ze niet meer zonder een stok lopen. Toch kan ze nog vegen, harken en schoffelen. De buurvrouw vond dit geen goed idee. ‘Daar komen ongelukken van,’ zei ze. ‘Morgen komt mijn zoon je helpen.’ Hij is de ideale tuinjongen, hij doet precies wat mijn moeder vraagt. En als hij niet begrijpt, doet ze het voor. ‘Kijk, zo moet je vegen,’ zegt ze. Met in haar ene hand de bezem en in de andere hand de stok veegt ze ‘hop-la-hop’ de eerste tegel schoon. De tuinjongen en ik kijken toe en …

Rosas, 1972. Mijn broer en zus stonden op de camping. Mijn broertje, mijn moeder en ik zaten in een huisje. Het strand was fantastisch, maar de souvenirwinkeltjes waren het allermooist. Mijn broertje wou maar een ding: een stiertje met heel veel pijlen en linten. En ik droomde van de flamingodanseres. Mijn broer en zus hadden een hele andere vakantieliefde. Dat was de liefde van komen en gaan. Voor mijn broertje en ik was het echte liefde. Het stiertje en de flamingodanseres gingen mee naar Nederland. Onze slaapkamers lagen tegenover elkaar. Als we in bed lagen, konden we naar elkaar zwaaien …