Sinds ik het plan heb opgevat te gaan verhuizen, kijk ik anders naar de stad. Waar wil ik wonen en waar niet. De wijken waar wat gebeurt en waar wat te zien valt, staan bovenaan op mijn lijst. Vooral het Vierhavensgebied is spannend. Daar staat – op de perfecte locatie – een monumentaal pand al geruime tijd leeg. Het wachten is op de projectontwikkelaar die daar woningen en werkruimtes van maakt.
Al fietsend door de havens, op zoek naar woonmogelijkheden, kom ik terecht in de beeldentuin van Atelier Van Lieshout. De tentoonstelling – als onderdeel van Art Rotterdam – is net geopend. Ik ben een van de eerste bezoekers en loop met de catalogus onder mijn arm van beeld naar beeld. Het zijn vooral mensen en machines die sterk uitvergroot zijn, zelfs het kleinste detail is immens groot. Elk onderdeel heeft een functie. Dat wat niet nodig is, zit er niet aan of in. Ineens zie je overeenkomsten tussen mensen en machines.
Joep van Lieshout is ook een meester in het maken van bijzondere, kleine gebouwen. Ook een idee, denk ik. En… als je toe bent aan een nieuw avontuur, hoef je niets in te pakken: zijn kunstgebouwen zijn compact en overzichtelijk en kunnen bijna overal neergezet worden. Helaas, de catalogus bevat geen verkoopprijzen, alleen maar informatie over de beelden. Een medewerkster ziet mijn teleurgestelde blik en komt op mij aflopen. Zonder iets te vragen begint ze enthousiast te vertellen over de functies van de verschillende bouwwerken. Het is niet te geloven, het gebouw dat ik het mooiste vind, is een crematorium! Eens zal ik daar terechtkomen, maar dat is niet iets om in te wonen.
Nee, vandaag heb ik geen nieuwe woonplek gevonden, maar ik ben wél tot de ontdekking gekomen, dat kijken óók een kunst is.
Column voor het programma Chris Natuurlijk. Te beluisteren op zaterdag 12 februari van 8.00 tot 9.00 bij RTV uur een inspirerend programma. Woon je niet in de regio Rijnmond? Luister online.