Het is weer een hels kabaal op het balkon. De bonte specht timmert er op los en de ekster komt voor de zoveelste keer langs om te inspecteren of zijn hapjes in de snackbar nu eindelijk klaar zijn. Hij heeft trek. Gelukkig ben ik thuis en kan ik de kwajongens wegsturen. Achter de regenpijp zit een heel klein pimpelmeesje. Het lijkt wel dood… Maar niets is minder waar, zodra het kleine vogeltje mij ziet, is’t springlevend en komt het kwetterend op mij af. Het meesje is voor niets en niemand bang. Zijn schaduw is stoer en groot. De kleine kralende oogjes …

De klimrozen zien een strakblauwe licht en vragen zich hoe lang het nog duurt. Ze willen wortelen in de zilte Zeeuwse klei. De kip kakelt nog een ei, twee merels fluiten tegen elkaar, de koolmezen vliegen het nestkastje in en uit, en de zwarte koffie kleurt goed bij de witte gevlochten broodjes met donkerrode bramenjam. De dag begint vroeg als de zon schijnt.

De Zeeuwse zon speelt met de Poolse buitenhuisjes op het schilderij. Op de wand en op het doek verschijnen twee witte vlakjes. Eentje links en eentje rechts. Het lijken wel twee ramen. Ik kijk en zie mijn vriendin. Ik zwaai, ze ziet mij en ze zwaait terug. Er komt een wolk voor de zon. Ik ben weer in mijn eigen buitenhuis en mijn vriendin ook.

De 20 genomineerden zijn vandaag bekend gemaakt. Als extra opdracht maakten zij een omslag voor de Jungle BoekieBoekie. Ze zijn allemaal even mooi. Vandaar we gisteren besloten er schetsboekjes met een bijzonder schutblad van te maken. Gistermiddag bedacht en vandaag al gedrukt. Eigenlijk kan dat niet. Toch is het gelukt. De persen draaien, de eerste kleuren staan er op. Morgen komen de andere twee kleuren erbij. Steef Lankhort van drukkerij Tripiti draait overuren. Maar het begon bij Xander Wiersma (de vormgever). Het was het een race tegen de klok, de GIGA bestanden waren te zwaar voor internet. Dan maar op …

Het spiegelbeeld van mijn leeftijd is die van mijn moeder. Zij wordt 85 in juni. Hetzelfde gebeurde in 1974. Toen waren wij 25 en 52. De dochter als spiegelbeeld van de moeder of is het na zoveel jaar precies andersom?

Anne Vegter was Dichter des Vaderlands. Vier jaar lang heeft ze niet alleen gedichten geschreven maar bij belangrijke gebeurtenissen, maar ook trok ze als een vertegenwoordiger van het gedicht door het land. Het allermooiste van een gedicht is, dat een woord of een regel je zo kan raken, dat het voor altijd bij je blijft. En wie een gedicht in zijn hoofd heeft zitten, heeft altijd woorden bij zich. Een woord als gereedschap voor de dingen die ertoe doen. Voor iedereen die nog niet de juiste pen of hamer heeft gevonden om de laatste punt te zetten is er: ‘Hallo …

Pas op voor de kat met groene ogen… BoekieBoekie vaart een nieuwe koers: vanaf nummer 100 verschijnt elk jaar een jaarboek: gebonden en 100 pagina’s dik. Het nieuwste nummer – BoekieBoekie-Jungleboek ligt medio mei bij de abonnees in de brievenbus. Vanaf september kun je elke maand het tijdschrift digitaal lezen en een paar keer per jaar organiseert BoekieBoekie activiteiten voor jong en oud. De eerste activiteit van 2017 wordt op zaterdag 28 januari i.s.m. International Film Festival Rotterdam georganiseerd. Van illustratie naar animatie is een sprankelend programma voor illustratoren en animatoren. Voor kinderen is er de workshop: KAA knippen door de Jungle. …

Het jaar van BoekieBoekie begint met een nieuw project: Van illustratie naar animatie. Op 28 januari is de kick-off. Het programma wordt i.s.m. International Film Festival Rotterdam (IFFR) georganiseerd. Precies 20 jaar geleden ontwikkelde ik samen met IFFR een kinderprogramma. In de zaal zaten alleen maar kinderen. Het programma duurde maar liefst zes uur, filmmakers vertelden over hun werk en kinderen schreven recensies over de films die ze zagen. Zo kwamen we te weten dat hun voorkeur uitging naar lange films en Kolya, een film uit Tsechië die eigenlijk niet voor kinderen gemaakt is, een 9 kreeg! Twee jaar achter …