Пепел и доломит: Pepel i dolomit

De film Dolomite and Ash van Toma Selivanova nam mij mee naar het onvertelde verleden van de Sovjet-Unie. De Russische jonge filmmaakster dook de geschiedenis in en reisde kriskras door het land om het leven van de dwangarbeider zichtbaar te maken.

De kracht van stilte

Natural Resources is een verzamelprogramma van vijf korte films.
De een is korter dan de ander.  Een goed verhaal hoeft immers niet lang te zijn. Het is vijf keer dynamisch en krachtig. Dat blijft hangen.

Head South

De openingsfilm van IFFR zet de toon van het festival en is de komende dagen waarschijnlijk de meest besproken film.

Lekker goed

De vegan uitdaging: dag 8 In de Week zonder vlees en zuivel ontdekken Maarten Laupman en ik dat het niet moeilijk is om buiten de deur vegan te eten. Sterker nog: we hebben de smaak te pakken! Op dag acht nemen we Chris Vemer mee naar een van de zeven plekken die we bezocht hebben en vertellen we over onze vegan week in het Scheepvaartkwartier. In het programma van 26 maart hoor je of onze vegan uitdaging geslaagd is. En volgende week lees je meer over waar we geweest zijn en wat we geproefd hebben. Chris Natuurlijk elke zaterdagochtend van …

In de wolken met aubergine

De vegan uitdaging: dag 5Vandaag zijn Maarten Laupman en ik bij Fröbel: een lunchroom met een verhaal dat begint met de naam. Fröbelen betekent jezelf ontwikkelen door te doen. Volgens de Duitse opvoedkundige Friedrich Fröbel (1782-1852) gaat deze ontwikkeling sneller als je doet wat je leuk vindt, op een plaats waar je je fijn voelt. Lunchroom Fröbel is een zo’n plek waar mensen gestimuleerd worden nieuwe dingen te proberen en te leren. En waar iedereen zich thuis voelt en met trots werkt. Dat klinkt heel normaal, maar er zijn niet veel horecagelegenheden te vinden waar mensen met een verstandelijke beperking …

Aubergine teefjes…

De vegan uitdaging: dag 3Het is de derde dag dat fotograaf Maarten Laupman en ik de buurt culinair te verkennen. Weer of geen weer: het park van Zochers heeft altijd aantrekkingskracht.  Het monumentale pand het Heerenhuys was eens een buitenhuis, maar is nu Dudok in het Park. Daar heb je het mooiste zicht op de vijver en voel je de romantiek van lang geleden. Speciaal voor de week zonder vlees en zuivel staan er nog meer vegan gerechten op de kaart. Als lunch krijgen we een pittige wortelsoep met pitacroutons en aubergine teefjes.Bij wortelsoep denk ik aan een zachte zoete …

Vreugdesoep

De vegan uitdaging: dag 2Samen met  fotograaf Maarten Laupman ben ik in de week zonder vlees en zuivel op zoek naar nieuwe smaken. Het is dag 2. We strijken neer bij Parqiet: het eetcafé midden in het Het Park bij de Euromast. Het is een gezellige drukte. Er gebeurt van alles om ons heen en door het groen van het park, is toch het ontspannend. De kaart is elke week een verrassing, ook als je vegan bent. De ‘special’ van deze week is: aubergine-venkelsoep met een vleugje sinaasappel geserveerd met toast van vers brood. De soep ziet er feestelijk uit …

De buurtbakker

De vegan uitdaging: dag 1 Vandaag lijkt wel een feestdag: de eerste dag van de week zonder vlees en zuivel. Het is gelukt om niet één, maar twee horecagelegenheden in mijn wijk te vinden die meedoen met mijn uitdaging en zetten een VEGAN gerecht op de kaart. Voor de lunch zijn we bij de buurtbakker Bussing. Daar lacht het humusbroodje ons tegemoet. Maarten Laupman – de fotograaf – staat niet op de foto, maar proeft wel mee.Mijn buurtbakker doet zelfs de hele maand maart mee. En om te zorgen dat ik weer terugkom, hebben ze morgen een ander VEGAN broodje …

Pompoengedachten

Weet jij nog wanneer je voor het eerst pompoen hebt gegeten? Ik zie die dag nog voor me.  Het was donderdag 30 oktober 1975. De volgende dag was het Halloween. Ik was 16 en woonde voor een jaar in een gastgezin in Amerika. Ook al ging ik gewoon naar school, het voelde als een soort tussenjaar. Elke ochtend stapte ik om half 8 in de gele schoolbus en rond een uur of 5 was ik weer thuis. Van Halloween had ik toen nog nooit gehoord, maar als je in een land bent, waar je de gewoonten nog niet kent en de taal …

Het einde als een nieuw begin

Lieve, beste (kinderboeken) vrienden, Elk einde heeft een begin: een stukje touw, een knot wol, een boek, een film, een maaltijd, een werkdag en zelfs ook je werk. Om een lang verhaal kort te maken: ik heb besloten om iets anders te gaan doen. Bijna dertig jaar zijn BoekieBoekie en ik onafscheidelijk geweest, dat is ongeveer de helft van mijn leven. Samen met de redactie beleefde ik grootse avonturen. We reisden naar onbekende oorden, gingen op pad met kinderboekenhelden, ontmoetten uitgestorven dieren en onbekende ruimtewezens, maar we kwamen ook gewone mensen – zoals jij en ik – tegen.In het redactielokaal was het muisstil of een drukte …