Een tomaat is geen ezel

Zodra een dier een eigenaar heeft, krijgt het een naam. Een stoere rode kater heet Tijger en je bent niet verbaasd als een hond met lange blonde haren luistert naar de naam Lady. In de koeienstal wachten Bertha, Dora en Hendrikje op hun fokstieren Get lucky of Black Gold. En Bonfire is een van de bekendste paarden van Nederland. Mensen zijn ook goed in het bedenken van bijnamen en het verzinnen van nieuwe woorden. Sinds 2003 bestaat zelfs de Nederlandse verkiezing voor het Woord van het jaar. Daarnaast zijn er woorden die je niet mag gebruiken. Al honderd jaar lang strijdt …

Pittige Piet

Over twee dagen is het Pakjesavond, elk jaar vieren we dat met vrienden. Het budget is als vanouds een tientje, en via een website worden lootjes getrokken. Je eigen lootje trekken kan niet meer. Dat is jammer, een overdreven lovend gedicht over jezelf of jezelf goed te pakken nemen kan immers ontzettend grappig zijn. Ineens bedenk ik dat je jezelf wél kunt toevoegen. De eerste die dat kan opmerken is degene die jou getrokken heeft, maar dat is van latere zorg. Wat maak ik eerst: het gedicht of de surprise? Jezelf verrassen is moeilijker dan ik dacht. Ik pieker me suf en besluit …

Van daar naar hier

Vannacht is het de nacht van de nacht. De nacht naar de wintertijd. De nacht van de nieuwe maan. De nacht om dingen af te ronden. De nacht om je gedachten te ordenen. De nacht om dat wat je gedaan hebt los te laten. De nacht om ruimte te maken voor iets nieuws. Aan de maan kun je zien dat alles een begin en een einde heeft. Elke maand weer. Daarom houd ik van de maan. Ook houd ik van de sterrenhemel, waar ik ook naar toe ga, de Grote Beer reist met mij mee. In Rotterdam is het niet …

Wildkamperen

Het is vakantie in Rotterdam. Het wordt adembenemend rustig in de stad. Ik moet denken aan de zomervakantie van toen ik nog kind was. Vakantie was fietsen over boerenpaadjes, met je rubberlaarzen in de modder springen, door het korenveld rennen, hutten bouwen van oude lappen, eau-de-cologne maken van rozenblaadjes, in bomen klimmen, zingen in een teil met water met de tuinslang als microfoon, vlinders tellen, zwemmen in de ‘leemkoele’, en een portemonnee aan een touwtje op de stoep leggen. Achter de heg zaten mijn broertje en ik tevergeefs te wachten op een argeloze voorbijganger. Zomervakantie was in een zee van …

Je hoofd luchten

De dag kan niet altijd beginnen met een stralende zon. Dat zou trouwens saai zijn. Voor mij begint de dag met een kopje thee en zicht op de skyline. Het zijn niet de eerste zonnestralen die ik zie, maar Rotterdamse luchten. Elke dag weer. De lucht van Rotterdam is echt 2016. Wie met de auto de stad in rijdt, wordt gecontroleerd. Kom je vuile lucht brengen? STOP: je auto mag de stad niet in. Heb je als Rotterdammer een vervuilende auto? Dan krijg je geen parkeervergunning, maar een slooppremie. Er zijn speciale verkeersborden: vervuilende vrachtauto’s mogen het centrum niet in. …

Loofzang

Het is 5 maart. Vandaag ben ik jarig. Het liefst vier ik dat buiten, maar maart is daar geen goede maand voor. Voor mijn twaalfde verjaardag had ik een speurtocht bedacht. Het sneeuwde die dag, op zoek naar sporen liepen we door een witte sprookjeswereld. Zo’n verjaardag vergeet je niet. Op mijn 21e organiseerde ik een schaatstocht. Bij Kropswolde kon je zo het station uitschaatsen. Iedereen had het erover, maar ik was er nog nooit geweest. Uitgerekend die ochtend zette de dooi in. Op het station van Groningen schalde door de luidsprekers: ‘Deelnemers schaatstocht Kropswolde de bus naar Schiermonikoog vertrekt over …

Niets doen

De dagen worden steeds korter. Over een paar dagen is het de langste nacht. Ik hoop dat we een echte winter krijgen. Met sneeuw en ijs. Nu valt er buiten weinig te beleven. Bomen hebben hun bladeren verloren, de meeste planten zijn afgestorven, vissen en kikkers hebben zich verstopt in de modder. Sommige dieren en insecten doen zelfs een winterslaap. Pas als er weer wat te eten is, worden ze wakker. In park Schoonoord zag ik een winterbed gemaakt van een grote stapel bladeren. De planten van die bladeren zijn niet dood, maar in diepe rust. In het voorjaar komen …

Zwart kijken

Vandaag is de vergadermarathon. Op mijn fiets zigzag ik door de stad. Na de zoveelste ontmoeting moet ik mijn hoofd luchten en kies ik voor een omweg door Het Park bij de Euromast. Het park is kaal en leeg. De meeste bomen hebben geen blaadjes meer. In de verte zie ik dat het grote bloemenperk ook leeg is. Alle bloemen die er vorige week nog stonden zijn verdwenen. In een groot zwart vlak staan zeven mannen en een kruiwagen. Ze bewegen als takken in de wind. Het lijkt op een openbare repetitie van een dansgroep. Mannen in een blauwe overall …