Vakantieliefde

Rosas, 1972. Mijn broer en zus stonden op de camping. Mijn broertje, mijn moeder en ik zaten in een huisje. Het strand was fantastisch, maar de souvenirwinkeltjes waren het allermooist. Mijn broertje wou maar een ding: een stiertje met heel veel pijlen en linten. En ik droomde van de flamingodanseres. Mijn broer en zus hadden een hele andere vakantieliefde. Dat was de liefde van komen en gaan. Voor mijn broertje en ik was het echte liefde. Het stiertje en de flamingodanseres gingen mee naar Nederland. Onze slaapkamers lagen tegenover elkaar. Als we in bed lagen, konden we naar elkaar zwaaien …

Wildkamperen

Het is vakantie in Rotterdam. Het wordt adembenemend rustig in de stad. Ik moet denken aan de zomervakantie van toen ik nog kind was. Vakantie was fietsen over boerenpaadjes, met je rubberlaarzen in de modder springen, door het korenveld rennen, hutten bouwen van oude lappen, eau-de-cologne maken van rozenblaadjes, in bomen klimmen, zingen in een teil met water met de tuinslang als microfoon, vlinders tellen, zwemmen in de ‘leemkoele’, en een portemonnee aan een touwtje op de stoep leggen. Achter de heg zaten mijn broertje en ik tevergeefs te wachten op een argeloze voorbijganger. Zomervakantie was in een zee van …

Wie ben ik

Is het het raam is het de deur of is het de zee dat maakt dat ik vandaag er zo uit zie?

Het mysterie van het goudgele licht van de boterbloem

In het frisse groene gras graast de koe, niet wetend dat boterbloemen als kleine schijnwerpertjes goudgeel oplichten, zodra zij door de goudkleurige weide loopt. De Fransen hebben het over bouton d’or, wij zeggen boterbloem. Het klopt allebei. Als gouden knoopjes versieren ze de wei en de boter van de weidekoe heeft een gouden-bloemen-smaak. Wil je weten of jij van bloemenboter houdt? Schijn met een boterbloem op de onderkant van je kin, hoe feller het gouden schijnsel, hoe meer jij van echte grasboter houdt. Echt waar? Ja, echt waar!

Je hoofd luchten

De dag kan niet altijd beginnen met een stralende zon. Dat zou trouwens saai zijn. Voor mij begint de dag met een kopje thee en zicht op de skyline. Het zijn niet de eerste zonnestralen die ik zie, maar Rotterdamse luchten. Elke dag weer. De lucht van Rotterdam is echt 2016. Wie met de auto de stad in rijdt, wordt gecontroleerd. Kom je vuile lucht brengen? STOP: je auto mag de stad niet in. Heb je als Rotterdammer een vervuilende auto? Dan krijg je geen parkeervergunning, maar een slooppremie. Er zijn speciale verkeersborden: vervuilende vrachtauto’s mogen het centrum niet in. …

Loofzang

Het is 5 maart. Vandaag ben ik jarig. Het liefst vier ik dat buiten, maar maart is daar geen goede maand voor. Voor mijn twaalfde verjaardag had ik een speurtocht bedacht. Het sneeuwde die dag, op zoek naar sporen liepen we door een witte sprookjeswereld. Zo’n verjaardag vergeet je niet. Op mijn 21e organiseerde ik een schaatstocht. Bij Kropswolde kon je zo het station uitschaatsen. Iedereen had het erover, maar ik was er nog nooit geweest. Uitgerekend die ochtend zette de dooi in. Op het station van Groningen schalde door de luidsprekers: ‘Deelnemers schaatstocht Kropswolde de bus naar Schiermonikoog vertrekt over …

Herinneringen

De kerstboom is bijna opgetuigd. Als eerste hangt de kerstengel, die ik jaren geleden van mijn moeder kreeg. Bij bijna elke kerstversiering heb ik een herinnering. Van de meesten weet ik nog precies wanneer ik ze voor het eerst in de boom hing. Alles is uitgepakt, maar ik weet nu al, niet alles gaat de boom in. Het is maar goed dat dingen niet kunnen spreken. Anders zou ik horen: ‘kies mij, kies mij.’ ‘Nee, niet in de prullenbak.’ Sorry, alles bewaren is onmogelijk. Zelfs herinneringen vervagen, maar dat zijn gedachten die ik niet hardop spreek. Als ik naar mijn …

Niets doen

De dagen worden steeds korter. Over een paar dagen is het de langste nacht. Ik hoop dat we een echte winter krijgen. Met sneeuw en ijs. Nu valt er buiten weinig te beleven. Bomen hebben hun bladeren verloren, de meeste planten zijn afgestorven, vissen en kikkers hebben zich verstopt in de modder. Sommige dieren en insecten doen zelfs een winterslaap. Pas als er weer wat te eten is, worden ze wakker. In park Schoonoord zag ik een winterbed gemaakt van een grote stapel bladeren. De planten van die bladeren zijn niet dood, maar in diepe rust. In het voorjaar komen …

De kunst van het bewaren

Mijn hoofd is een pakhuis van ideeën. Ik heb ze niet geordend, dat hoeft ook niet. Als ik een idee nodig hebt, komt er vanzelf eentje in mij op. Sommige ideeën schrijf ik op. Tijdens een opruimwoede kwam ik ze tegen. Schriftjes vol. Tja, dacht ik toen, wat nu? Wat bewaar ik en wat kan weg… Dat werd een lange discussie met mezelf. Na een uur puzzelen was ik eruit. Alles wat in dit opvouwbare tasje past, mag blijven! En de rest? Dat gaat naar de prullenbak. Zo dat ruimt op. Nu nog een mooi bewaarplekje voor het tasje vinden.